Psychotherapie
Als psychotherapeut ben ik opgeleid om problemen te behandelen die verankerd liggen in aanleg en persoonlijkheid. Bij psychotherapie varieert het aantal therapiegesprekken gemiddeld van 3 tot 40 gesprekken. Reken voor de duur van een erg belangrijke verandering in je psychisch functioneren ongeveer op 1 tot 2 jaar; je ontwikkelingsproces gaat door als de gesprekken voorbij zijn.
De behandeling van lichte tot matige (niet complexe) psychische problemen vindt plaats binnen de Generalistische Basis GGZ. Als er sprake is van zwaardere en meer complexe psychische problemen, dan gebeurt de behandeling in de Gespecialiseerde GGZ.
Tekening:
Iris van Sambeek (2020)
(Crisis-) afspraken: Ambulante psychotherapie gaat er van uit dat je in principe crisis kan overbruggen tot een volgende afspraak. In geval van acute crisis gelieve contact op te nemen met de huisarts.
Om voor vergoeding in aanmerking te komen is een verwijsbrief van de huisarts nodig. De psychische klachten zullen tevens moeten vallen onder een psychiatrische diagnose (bv een angststoornis of een persoonlijkheidsstoornis).
Lees hier meer over de hoogte van de vergoeding van de behandeling.
Een gedicht
Ik ben een klein kind, een jaar of acht misschien negen
Ik loop door een tunnel, die beschermt me
Ik zie en voel de zon, ruik de bloemen
Speel met mijn hond
Ik ben gegroeid, maar nog steeds een klein kind
Een jaar of twaalf, dertien misschien
Ik loop door een tunnel, die beschermt me
Dat heb ik nodig
Mistbanken om me heen, hier en daar een zwarte vlek
Maar ik zie en voel nog steeds de zon
Ruik de bloemen
En speel met mijn hond
De tijd gaat langzaam, ik ben gegroeid
Nog steeds een kind al voelt dat niet zo
Een jaar of zestien, helemaal alleen
Ik loop door een tunnel, die moet me beschermen
Anders durf ik niet naar buiten
Dichte mist en veel zwarte vlekken omklemmen mijn tunnel
Ik zie en voel de zon niet meer
Ik weet dat ze er is, maar ik voel haar niet meer
De bloemen ruik ik niet, hun kleuren zie ik niet meer
En mijn hond is dood.
Tijd kruipt voorbij, ben de 40 gepasseerd
Maar ergens nog steeds dat kleine kind
Ik loop in mijn tunnel, nog steeds in de mist
Alleen ik en mijn pijn
De zwarte vlekken zijn nu groot
Het is donker in mij
Ik kan niet zien waar naar toe
Het is te donker en te eng
Ik kom niet veel meer buiten
Alleen als het echt moet
De jaren gaan aan me voorbij, ben al 47 geweest
Ik loop in mijn tunnel en nog steeds is er die mist
Maar het is al wat dunner en heel af en toe
Zie en voel ik de zon
De zwarte vlekken zijn ietsje kleiner nu
Af en toe ruik ik de bloemen
Geniet soms echt van de natuur
Tot ik ergens tegenaan loop
Een duisternis zo zwart
Dan wil ik opgeven
Ik ben dan mijn verleden
Het laat me niet meer los
Ik verdrink in de geheimen
En de woorden die niet komen
Ik kom weer terug in het hier en nu
En stap weer in mijn tunnel
Die beschermd me, dat heb ik nodig
De mist klaart op, de zon schijnt
Dat kan ik zien, ik kan het voelen
Ik ruik de bloemen en hoor de vogels
Het raakt me, ontroert me
Het is zo mooi, zo intens
Langzaam wordt het weer mistig
Ik loop door mijn tunnel
Die moet mij beschermen
Dat is voor nu nog nodig.
Door: Annita (2018)